Dom Abla

Narożna kamienica, mieszcząca się na ulicy Rewolucji 1905 roku, pod numerem 11, u zbiegu ze Wschodnią, choć liczy sobie jedynie dwa piętra i poddasze, zdecydowanie dominuje nad całym skrzyżowaniem. Kamienica wypełnia cała narożną działkę, jej bryła zdaje się ciężka, ściany grube, a dostojności gmachowi dodają wysokie okna i okazałe kolumny zdobiące nieco ścięty narożnik. Jej właścicielem był Fryderyk Abel, postać dziś już nieco zapomniana, w ostatnich dwóch dekadach XIX wieku należący jednak do grona zamożnych i wpływowych przemysłowców. Abel nieruchomość przy ulicy Południowej – tak bowiem się wówczas nazywała – nabył w latach 70. i zaczął ją zabudowywać zgodnie z potrzebami własnego, szybko rozwijającego się, przedsiębiorstwa. Do frontowej kamienicy dostawił w podwórzu dodatkowy budynek, w którym ulokowana została tkalnia, mieszkania pracowników i pomieszczenia magazynowe. Z czasem jednak i to było zbyt mało i w połowie lat 90. XIX wieku całą produkcję firmy przeniesiono do nowego gmachu, który dziś oznaczony jest adresem Kopernika 55a (wówczas była to ulica Milscha), w kamienicy przy Południowej zaś pozostały tylko biura przedsiębiorstwa, sklep firmowy i magazyny. W czerwcu 1905 roku, gdy w Łodzi wybuchły walki barykadowe pomiędzy zrewoltowanymi robotnikami a carskim wojskiem i policją, właśnie w tych okolicach starcia były szczególnie zacięte. Na skrzyżowaniu Wschodniej i Południowej ustawiono solidne barykady, a z dachu kamienicy Abla ukryci robotnicy zrzucali na zbliżające się patrole wojskowe cegły, wyjmowane z rozbieranych naprędce kominów. W ostatnich kilku dekadach budynek ulegał stopniowej degradacji – elewacja pociemniała, część detali uległa zniszczeniu, zniknęła również wieńcząca gzyms w narożniku efektowna attyka, imitująca balustradę. Obecnie mieści się tutaj restauracja, apteka, lokale usługowe, a na piętrach mieszkania.