Łódzka Izba Przemysłowo-Handlowa
Okazały gmach, mieszczący się obecnie przy Alei Tadeusza Kościuszki pod numerem 4 wybudowany został na początku lat 90. XIX wieku. Jego fundatorem był Izrael Kalmanowicz Poznański, który chciał, aby zamieszkała tutaj jego córka, Anna wraz z mężem, Jakubem Hertzem. Pałac Jakuba Hertza, bo tak zwykło się w następnych latach nazywać ten gmach, zaprojektowany został przez Juliusza Junga, architekta współpracującego od lat z rodziną Poznańskich. Utrzymany był w stylistyce neorenesansowej, a jego znak rozpoznawczy stanowiła obszerna, spacerowa loggia, zajmująca znaczną część fasady na wysokości pierwszego pięta. Uwagę zwracał również wysoki, mansardowy dach, nawiązujący do wzorców popularnych w ówczesnej architekturze francuskiej. Po śmierci Jakuba Hertza w 1929 roku pałac zmienił przeznaczenie – z rezydencji prywatnej przeistoczył się w siedzibę łódzkiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Choć już w konstytucji marcowej z 1921 roku znaleźć można było zapowiedź powołania samorządu gospodarczego, to dopiero w 1927 r. rozpoczęła się praktyczna organizacja izb przemysłowo-handlowych w różnych miastach kraju. Zanim jednak do gmachu przy Alei Kościuszki wprowadziły się agendy Izby, przeprowadzono jego gruntowną przebudowę. Dokonano jej pod kierunkiem popularnego warszawskiego architekta, Mariana Lalewicza. Lalewicz, choć należał do starszego pokolenia architektów, którego stylistyczne preferencje zostały ukształtowane w znacznej mierze jeszcze przed I wojną światową, przy przebudowie pałacu Hertza nawiązał częściowo do wzorców architektury modernistycznej, skrzyżowanych w tym wypadku z elementami klasycyzmu. Mansardowy dach zastąpiono dachem płaskim, architektoniczne detale na froncie budynku uległy zaś zdecydowanej geometryzacji. Częściowo zmieniono również układ pomieszczeń, dostosowując je do wymogów, wynikających z urzędowych funkcji gmachu. Po II wojnie światowej budynek przekazano Akademii Medycznej. Dzisiaj mieści się tutaj Rektora Uniwersytetu Medycznego.