Kamienica przy ul. Piotrkowskiej 95 (róg Andrzeja)

Działka przy ulicy Piotrkowskiej 95 zagospodarowana była już w pierwszej połowie XIX wieku. W latach 30. Jakub Peters wybudował tutaj wiatrak oraz murowany dom. Nieruchomość przeszła później w ręce młynarza Andrzeja Jezierskiego, a po kilku dekadach – w latach 90. XIX wieku – kupił ją znany w Łodzi cukiernik, Michał Ulrichs. Parterowy budynek, stojący frontem do Piotrkowskiej wykorzystywano przede wszystkim na cele handlowe (można było tu w różnych okresach kupić perfumy, wędliny, pończochy czy medykamenty). W okresie międzywojennym dokonano gruntownej przebudowy i rozbudowy gmachu. Powstała wówczas trzykondygnacyjna kamienica zwieńczona charakterystycznym, wysokim mansardowym dachem. W jej narożniku, na wysokości pierwszego piętra, znajdował się charakterystyczna budka dla policjanta kierującego ruchem. Po drugiej wojnie światowej mieściła się tutaj apteka, a także sklep „Ruchu”. W latach 70. budynek został ostatecznie zburzony, a na opróżnionej działce wystawiono wiaty z przeznaczeniem na handel. W początku lat 90. działkę przejęła spółka SASPOL, która w 1994 r. otworzyła tutaj, działające do dnia dzisiejszego, centrum handlowe. Po drugiej stronie skrzyżowania, pod numerem 98 przy Piotrkowskiej, mieścił się przez lata tzw. Dom Buta. Powstał on w rezultacie przeprowadzonych w 1906 i w 1911 roku rekonstrukcji narożnego parterowego budynku, gdzie przez lata funkcjonował elegancki sklep konfekcyjny Emila Schmechela. Po II wojnie światowej mieścił się tutaj Powszechny Dom Towarowy, potocznie zwany właśnie „Domem Buta”. W 1990 r., w wyniku podpalenia, budynek ten uległ poważnemu zniszczeniu. Po gruntownym remoncie swoją siedzibę znalazł tutaj jeden ze sklepów sieci Galeria Centrum. Zamknięto ją w 2003 r. Do dnia dzisiejszego budynek stoi pusty.